O relacji z ojcem
O relacji z ojcem

O relacji z ojcem

Ciekawy artykuł o relacji z ojcem.

‘….przez te milczące podróże samochodem nauczyłam się, że nie zawsze trzeba mówić. Jak się nie ma nic do powiedzenia, można milczeć i tak jest dobrze.
W dorosłym życiu stosuję metodę, żeby doświadczenia życiowe, nawet trudne, czy własne słabości traktować jako swój zasób. Boisz się czegoś? To może być twoja siła, bo dzięki temu nie narazisz się na niebezpieczeństwo. Ja wiem, że mam siłę do pokonywania słabości, że mogę być większa od swego umysłu.

Ojciec został wychowany w przekonaniu, że z dziećmi się nie rozmawia, dzieci się wychowuje i opiekuje się nimi. Więc on też taki był. Dziś się tak dzieci nie wychowuje, ojcom odbiera się surowość, a na dzieci się chucha. Zobaczymy, czy to dobrze’.

 

‘Ojciec miał trudne dzieciństwo. Dziadek pił. On sam jest DDA, musiał się z tym mierzyć. Miał liczne rodzeństwo, żyli w biedzie, bywało ciężko. Wiedziałem o tym, ale nigdy nie rozmawialiśmy na ten temat. Chciałem się czegoś o tym dowiedzieć, pytałem go i on trochę mi opowiedział. Ale tak jakoś spokojnie, bez emocji, bez żalu.

Chciałem wiedzieć, jak to robi, że żyje bez żalu. Powiedział: “Pamięć to wybór. Można wybrać, co się pamięta. I od tego zależy, jak będziesz ze swoją pamięcią żyć.

 

Zobacz więcej